ناهماهنگی اندام‌ها در کودکان (هماهنگی چشم و دست، چشم و پا)

تعادل و هماهنگی اندام مناسب با سن کودک به وی این اجازه را می‌دهد تا در حد معقولی در فعالیت‌های ورزشی مانند راه رفتن بر روی یک میله برای حفظ تعادل یا بازی فوتبال مشارکت داشته باشد زیرا این امر به حرکت سیال بدن برای عملکرد مهارت‌های بدنی کمک زیادی می‌کند.ورزش کردن در حفظ خودتنظیمی برای کارهای روزمره و همچنین ایجاد شبکه اجتماعی و دستیابی به احساس تعلق در یک جامعه یا اجتماع کمک کننده است. همچنین به کودکان کمک می‌کند تا حین انجام فعالیت‌ها، حرکات مناسب بدن را کنترل و حفظ کنند که در صورت مؤثر بودن، انرژی مورد نیاز را محدود می‌کند و در نتیجه خستگی کودک را به حداقل می‌رساند.

با هماهنگی احتمال آسیب دیدن کودک کمتر می‌شود زیرا احتمال دارد کودک در صورت لزوم واکنش‌های وضعیتی مناسبی داشته باشد (به عنوان مثال برای محافظت از خود به هنگام افتادن از بلندی دست‌های خود را باز کرده و تکیه‌گاه قرار می‌دهد). همچنین خصوصیات تعادل و هماهنگی بدنی باعث می‌شود تا کودک وضعیت مناسبی برای انجام کارهای مهم و موفقیت‌های بعدی در انجام کارهای حرکتی ظریف پیدا کند. درمان این ناهنجاری‌های عمدتا بر روی تمرین فعالیت‌های عملکردی خاص از طریق بازی، برنامه‌های درسی یا برنامه‌ریزی مخصوص فیزیوتراپی یا کار درمانی متمرکز است. برنامه‌ریزی به کودک این انگیزه را می‌دهد تا برخی از مهارت‌های خاص از جمله مرتب نوشتن یا گرفتن توپ در بازی بیسبال را بهبود ببخشد.

علت ناهماهنگی اندام‌ها در کودکان

نکات و اصول لازم برای بهبود هماهنگی و تعادل اندام‌ها در کودک:

• توجه و تمرکز: توانایی حفظ تمرکز بر روی یک کار خاص برای یک دوره طولانی از زمان به عنوان قدرت اصلی به چالش کشیده نمی‌شود. 
• داشتن آگاهی و شناخت از بدن: شناخت قسمت‌های بدن و درک حرکت بدن در فضا نسبت به سایر اندام‌ها و اشیاء برای میانجگری در بین محیط یا توپ و مهارت دوچرخه‌سواری. 
• یکپارچگی و هماهنگی دو طرف بدن: استفادة  همزمان از دو دست بطوری که یکی از آنها پیشرو باشد: به عنوان مثال برگزاری یک مسابقه تنیس با دست غیر غالب و یا کمک به دست غیرغالب برای نهگهداری راکت تنیش و ثبات بین ضربات آن.
• راه رفتن بر روی یک خط: توانایی عبور از خط تخیلی کشیده شده که بدن را از بینی تا لگن به دو سمت چپ و راست تقسیم می‌کند و بر تسلط دست‌ها تأثیر می‌گذارد.
• هماهنگی چشم و دست: توانایی پردازش اطلاعات دریافت شده از طریق چشم برای کنترل، راهنمایی و هدایت دستها در انجام یک کار معین مانند نوشتن یا گرفتن توپ.
• تسلط دست: استفاده مداوم از یکی از دست‌ها برای انجام کاری که برای توسعه مهارت‌های اصلاح شده ضروری است.
• قدرت عضلانی: توانایی عضلات برای اعمال نیرو در برابر مقاومت (به عنوان مثال هنگام فشار دادن و یا کشیدن به هنگام بالا رفتن از درخت)
• استقامت عضلانی: توانایی یک عضله یا گروهی از عضلات برای اعمال مکرر نیرو در برابر مقاومت به منظور ایجاد تعامل پایدار در انجام کارهای بدنی. 
• خودتنظیمی: توانایی به دست آوردن، حفظ و تغییر سطح هوشیاری مناسب برای انجام یک کار یا موقعیتی که می‌تواند توجه به آن کار را بیشتر کند.
• کنترل پاسچرال: توانایی تثبیت تنه و گردن برای ایجاد هماهنگی بین اندام‌ها به منظور انجام فعالیت‌های کنترل شده.
• داشتن آگاهی از بدن (توانایی حرکتی): اطلاعاتی که مغز از عضلات و مفاصل دریافت می‌کند تا ما را از موقعیت و حرکات بدن آگاه سازد و باعث شود تا این مهارت‌ها به صورت نهادینه و خودکار تبدیل شوند.
• پردازش حسی: پردازش دقیق تحریک حسی در محیط و همچنین در بدن خودمان برای پاسخ و واکنش‌دهی سریع و جسمی مناسب به آن حرکت.
• حرکت منزوی: توانایی حرکت دادن بازو یا پا در حین ثابت نگه داشتن سایر اعضای بدن برای حرکت اصلاح شده لازم است (به عنوان مثال پرتاب توپ با دست یا شنا آزاد)

نشانه های ناهماهنگ بودن اندام‌ها و نداشتن تعادل در کودک

ناهماهنگی و عدم تعادل در کودکان ممکن است به صورت چشمگیر یا غیرچشمگیر ظاهر شود. برخی از نشانه‌هایی که ممکن است بیانگر ناهماهنگی اندام‌ها و نداشتن تعادل در کودکان باشند عبارتند از:

1. عدم توانایی کودک در انجام حرکات ساده و پیچیده مانند رفتن، پرش، تعادل کردن، پرتاب کردن و گرفتن اشیاء.

2. ناهماهنگی در حرکات دست و پای کودک، مشکلات در کنترل حرکتی و عضلانی در شکل و حرکت اندام‌های بدن.

3. عدم توانایی کودک در تعقیب ولتپاز پرستارها و یا افراد دیگر اطرافش.

4. دشواری در انجام فعالیت‌های روزمره مانند پوشیدن لباس، استفاده از قلم و خوردن غذا.

5. عدم توانایی کودک در حفظ تعادل خود در حین حرکت و رفتارهای روزمره.

6. تکان خوردن و يا كشيدن قلم مداد صحيح كافي ميتواند به عوامل كماهنگي عضلانی و تعادلي شماره جلب شود

در صورت مشاهده هر یک از این نشانه‌ها در کودکان، بهتر است با پزشک متخصص (مثلا فیزیوتراپیست یا پزشک توسعه‌ای کودکان) مشورت کرده و نیاز به ارزیابی دقیق و درمان مناسب را بررسی کنید. درمان ناهماهنگی اندام‌ها و نداشتن تعادل در کودکان اغلب شامل ترکیبی از فیزیوتراپی، توانبخشی و مشاوره تغذیه می‌شود.

علائم ناهماهنگ بودن اندام‌ها و نداشتن تعادل در کودک

برخی از علائمی که نشان از ناهماهنگی اندام‌ها و نداشتن تعادل در کودک عبارتند از:

• به راحتی به زمین می‌افتند، به کرات زمین می‌خورند و سرعت بهبودی ناشی از عدم تعادل در آنها کند است.
• حرکات آنها سفت و خشک است و فاقد حرکت سیال بدن می‌باشد (مثلاً طریقة دویدن آنها مانند یک ربات است).
• از انجام فعالیت‌های بدنی مانند رفتن به شهربازی و یا شرکت در فعالیت‌های ورزشی طفره می‌روند.
• دیر به نقاط عطف رشد (مانند چهار دست و پا راه رفتن و یا راه رفتن عادی) می‌رسند.
• در تسلط پیدا کردن بر مهارت‌های بدنی (مانند دوچرخه‌ سواری، شنا یا بالا رفتن از درخت) نسبت به همسالان خود کندتر هستند.
• نسبت به همسن و سالان خود در ورزش‌های تیمی از مهارت کمتری برخوردار هستند.
• به هنگام فشار دادن چیزی زیاد به خود فشار می‌آورند، حرکات آنها سریعتر است و یا فضای شخصی دیگران را بیش از آنچه خودشان بخواهند مورد هجوم قرار دهید.
• از بازی‌های بدنی جدید (مانند تاب خوردن) یا بلندی‌هایی که برای همسالانشان عادی است به شدت می‌ترسند.
• لباس پوشیدن در حالت ایستادن برای آنها مشکل است. مثلا برای پوشیدن شلوار ناچارند بنشینند زیرا نمی‌توانند با یک پا تعادل خود را حفظ کنند.
• راه رفتن بر روی برخی از محیط‌ها (مانند پله‌ها، جدول‌های خیابانی، زمین ناهموار) برای آنها سخت است.
• سریعتر از همسالان خود خسته می‌شوند و یا لازم است که در حین انجام فعالیت‌های جسمانی بابد زود به زود استراحت کنند.

علت ناهماهنگی چشم و دست در کودکان

ناهماهنگی چشم و دست در کودکان ممکن است به عوامل گوناگونی برگرفته شود. برخی از علل مهم این وضعیت عبارتند از:

1. مشکلات توسعه‌ای: برخی کودکان ممکن است با تأخیر در توسعه مواجه شوند که موجب ناهماهنگی بین حرکات چشم و دست آنها شود.

2. اختلالات عصبی: اختلالاتی مانند اختلالات حرکتی عصبی، اختلالات حرکتی مغز و اختلالات عصبی مرکزی می‌توانند منجر به ناهماهنگی بین چشم و دست در کودکان شوند.

3. مشکلات تعدادی: برخی مشکلات طبی مانند مشکلات دیداری (مثل باندبدی، استرابیسم) یا مشکلات حرکتی (مثل مهاری، ناهماهنگی عضلات) ممکن است باعث ناهماهنگی بین حرکات چشم و دست شوند.

4. عوامل پوستی: مثلا موقعیت بهینه دید باید حفظ شود و اگر قرار گرفتن یک دست در بر مقداری میزان از یکی از دو چشم پوشانده شود کودک نمی تواند دقیق هدفها را مشهده کند.شاید عامل کاغذ او رود
5. عوامل تغذیه‌ای: نقص ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم مانند ویتامین A می‌تواند به ناهماهنگی بین چشم و دست در کودکان منجر شود.

برای تشخیص و درمان ناهماهنگی چشم و دست در کودکان، بهتر است با پزشک متخصص مراجعه کرده و پس از ارزیابی و تشخیص مناسب، برنامه درمانی مناسب را پیگیری کنید.

هماهنگی چشم و دست در کودکان

هماهنگی دست و چشم عبارتست از توانایی انجام حرکات با دست‌ به هنگام هدایت از چشم‌ها‌.

این کار زمانی اتفاق می‌افتد که چشمان ما حرکات دست را ردیابی می‌کنند و پیام‌های مهمی را در مورد آنچه دست‌ انجام می‌دهند را به مغز می‌فرستند. این سیگنال‌ها به صورت میلی ثانیه به مغز ارسال شده و منجر به ایجاد هماهنگی در حرکات دست می‌گردند تا در راستای آنچه دستان ما قصد دارند انجام دهند (مثلا گرفتن توپی که به سمت ما می‌آید) عمل کنند. اگر این قدرت ردیابی چشم ضعیف باشد، ممکن است در انجام کارهای روزمره مانند خواندن، نوشتن و ورزش کردن دچار مشکل شوید. هماهنگی ضعیف دست و چشم معمولاً در کنار اختلالات طیف اوتیسم، تأخیر در رشد، فلج مغزی، کاهش تون عضلات و برخی از اختلالات بینایی رخ می‌دهد.

چگونه می‌توانید هماهنگی بین اندام‌ها را در کودک بهبود بخشید؟

افزایش هماهنگی بین دست و چشم فرایندی است که به طور طبیعی در حین بازی کردن کودک اتفاق می‌افتد لذا یادگیری همیشه باید سرگرم کننده باشد.

شما می‌توانید برای افزایش هماهنگی بین اندام‌ها در کودکتان به وی اجازه دهید تا روزانه وقت زیادی را آزادانه بازی کند و وی را وارد بازی‌ها و فعالیت‌هایی کنید که بر روی این مهارت متمرکز هستند.

شکل‌گیری این مهارت‌ها در سنین پایین در کودک بسیار مهم است زیرا بیشتر این یادگیری تا سن ۴ سالگی صورت می‌گیرد، بنابراین تحریک اولیه بسیار مهم است.

چه فعالیت‌هایی می‌توان برای بهبود هماهنگی چشم و دست انجام داد؟ 

روزانه یکی از فعالیت‌های زیر را به مدت ۵ دقیقه انجام دهید و تأثیر زیادی در رشد حرکتی فرزندتان خواهید گذاشت که بعداً به او کمک می‌کند تا خواندن و نوشتن را یاد بگیرد.

• پرتاب کردن و گرفتن توپ: این روش تقریبا بهترین راه برای ایجاد هماهنگی بین چشم و دست در کودک است. سعی کنید که این کار را زیاد با کودکتان تمرین کنید چرا که پرتاب کردن و گرفتن توپ مهارتی است که کودک با شروع ورزش ککردن بدان نیاز پیدا خواهد کرد. می‌توانید برای این کار به هنگام پرتاب کردن توپ برای یکدیگر آن را به زمین بکوبید تا نوسان پیدا کند.
• از توپ‌هایی با اندازه‌های مختلف مانند توپ تنیس، توپ بسکتبال، توپ‌های ساحلی و غیره استفاده کنید. پرتاب کردن و گرفتن توپ‌های کوچکتر به مهارت‌های پیشرفته‌تری نیاز دارد.
• بالش بازی کنید! این کاریست که کودکان بسیار دوست دارند! با بالش به یکدیگر بزنید و دست‌‌ و چشم‌ها را بطور همزمان بکار بگیرید و در عین حال کلی بخندید و لذت ببرید.
• نخ کردن و بستن بند: نخ کردن و بستن بند تمرینی عالی برای بهبود قدرت تمرکز و همچنین تمرین حرکات کنترل شده است. برای انجام این کار کودک باید هماهنگی بالایی بین چشم و انگشتان دست خود برقرار کند. با استفاده از شکل‌های مقوایی و سوراخ کردن آنها می‌توانید کارت‌های بازی ایجاد کنید و از کودکتان بخواهید تا نخ یا بند را از این سوراخ‌ها عبور دهد.خود را بسازید. همچنین می‌توانید برای جذابیت و واقعی بودن این تمرین از درست کردن تسبیح و یا بستن بند کفش نیز استفاده کنید.
• کار در باغچه: باغبانی روشی مناسب برای بیرون رفتن از منزل و در عین حال ایجاد هماهنگی بین اندام‌ها و کسب مهارت‌های حرکتی درشت در کودک است. تمام آنچه برای انجام این کار نیاز دارید صرفا برخی از ابزار آلات باغبانی است و تمام.
• حل کردن پازل: پازل‌ها یکی از بهترین فعالیت‌های سرگرم کننده برای کودکان هستند. از طریق حل پازل کودک مهارت‌هایی مانند حرکات ظریف، تشخیص شکل (پیش‌نیاز یادگیری ریاضیات)، حل مسئله، منطق، توجه و البته هماهنگی بین دست و چشم را فرا می‌گیرد.

هماهنگی چشم و پا در کودکان

 پاهای برخی از ما بزرگ، برخی کوچک، بعضی دیگر پهن و بعضی هم باریک است. به کمک این پاها می‌توانیم این طرف و آن طرف برویم و از زندگی و حرکات آزادانه لذت ببریم. راه‌های جالب و سرگرم کنندة زیادی برای ایجاد هماهنگی بین پاها و نحوة راه رفتن با آنها در کودکان وجود دارد که می‌توانیم آنها را به فرزندانمان یاد بدهیم. بدین منظور می‌توانید شوت زدن به توپ، لگد زدن و پا کوبیدن در آبهای گل‌ آلود، بالا و پایین پریدن و یا وول خوردن و چرخیدن روی انگشتان پا را امتحان کرد.

مطالعات نشان می‌دهد که چشمان ما کنترل کنندة حرکات پا هستند، بنابراین به طور خلاصه، هماهنگی چشم و پا به سرعت و دقت واکنش پاها نسبت به به ورودی پیام‌های تصویری جمع آوری شده توسط چشم‌ها اشاره دارد. فعالیت‌ها و تمرینات سرگرم کننده زیادی وجود دارد که والدین می‌توانند با کودکان خود انجام دهند و با انجام کارهای کوچک هماهنگی پا و چشم و همچنین کسب آگاهی کودک از بدن و کشف حس لامسه با پا را در وی ترغیب کنند. به منظور کسب بهترین نتیجه تنها کافیست که از وجود ترکیب یک روز تابستانی زرق و برق دار، آب، توپ، وسایلی از جنس بافت‌های مختلف لذت ببرید و به کودک نو پای خود این اجازه را بدهید تا حین بازی چیزهای زیادی یاد بگیرد.

در اینجا گروهی از فعالیت‌های سرگرم کننده‌ای که می‌توانید با کودک نو پا یا پیش دبستانی خود در خانه انجام دهید لیست شده‌اند:

• یک توپ را از سوراخ‌های مختلف و یا دروازه‌هایی با اندازه‌های متفاوت با شوت رد کنید.
• توپ را به دیوار شوت کنید و پس از برگشت توپ آن را با دست‌ها بگیرید.
• تعدادی قیف در یک خط راست بر روی زمین بگذارید و سعی کنید که از بین آنها دریبل کنید.
• چند میله و یا بطری را بر روی زمین بگذارید و سعی کنید با توپ به آنها ضربه زده و آنها را زمین بزنید.
• رد پای کودک نو پای خود را بر روی یک برگة کاغذ بکشید. برای این کار می‌توانید از کودک خود بخواهید تا بر روی یک صفحه بایستد و شما با مداد دور پاهای وی را بکشید.
• بگذارید کودکتان در یک سطل آب بایستند و سپس بر روی زمین راه برود و ردپاهایی از خود بسازد. به وی بگویید که ابتدا تنها بر روی نوک انگشتان اندکی راه برود و سپس همین کار را با پاشنه‌های پا انجام دهد. سپس به وی نشان دهید که جای پاهای وی در این دو حالت با هم فرق دارد.
• چند حلقه بر روی زمین بگذارید و از کودک خود بخواهید تا با پریدن از بین آنها رد شود. در صورتی که حلقه ندارید می‌توانید از نردبان استفاده کنید. نردبان را صاف بر روی کف زمین بخوابانید و به کودکتان بگویید که از بین خانه‌های نردبان رد شود.
• بالش‌های کوچک و یا تشک‌های با بافت مختلف را به عنوان سنگ‌های پله بر روی زمین بگذارید. پا برهنه راه رفتن بر روی آنها یک شیوه عالی برای کودک نوپا است تا بافت‌های مختلف زیر پاهایش را حس کند. از وی بپرسید که زیر پاهایش الان نرم است یا سخت؟
• آیا کودکی هست که از بازی خلاقانه یا تخیلی لذت نبرد؟ بازی‌های تخیلی لذت‌بخش‌ترین تمرین برای ایجاد هماهنگی بین اندام‌ها برای کودک است. به همین منظور وانمود کنید که ما میمون هستیم و مقداری کیسه لوبیا، روسری یا میخ را روی زمین بگذارید و به کودک خود بگویید تا با استفاده از پاهای خود میخ را از روی زمین بردارد. این یک تمرین عالی برای تقویت پا و استفاده از قوس و انگشتان پا است. همچنین یک بازی عالی برای ارتقاء مهارت‌های تعادلی است.

چه تمرینهایی می‌توان برای تقویت هماهنگی چشم و پا انجام داد؟ 

برای درمان ناهماهنگی چشم و پا در کودکان، می‌توانید از تمرینات فیزیوتراپی و توانبخشی مناسب استفاده کنید. در ادامه تعدادی از تمرینات موثر برای این مشکلات ذکر شده است:

1. تمرینات تقویت عضلات پا: شامل انجام تمرینات مختلف مانند زانوزدن، پشت زین، انقباض و گشاد فلز می‌بایست از یک فیزیوتراپیست مجرب درمان کودک را بلافاصله شروع کند
2. تمرینات تعادل و کوشش: مثلا ایستادن روی یک پا، راه رفتن روی خطوط مستقیم یا حرکات بالانسی مختلف
3. تمرینات تقویت عضلات چشم: شامل حرکات مختلف چشم مانند حرکات خطا کجی، تمرین های یک دید خواستن دور انداختن یک توپ به سمت هدفهای مختلف و احتمالا انجام جلوه‌های سه‌بعدی وجود دارد
4. تمرینات تعادل و کوشش بصری: اشیا را بر روی کفت یا میز قرار دادن و از کودک خواستن تا چشمانش را به چند نقطه فراخوانده در اندازه های مختلف خود متمرکز کند

مهم است که این تمرینات توسط یک فیزیوتراپیست یا متخصص توانبخشی نظارت شود تا بهترین نتیجه ممکن برای کودک حاصل شود. همچنین، در صورت تمرین‌های منظم و استمرار این تمرینات در خانه نیز اهمیت بیش‌تری پیدا خواهد کرد.

ناهماهنگی اندام‌ها در کودکان چه مشکلات دیگری را برای آنها ایجاد می‌کند؟

کودکانی که از ناهماهنگی اندام‌ها رنج می‌برند احتمالا مشکلات زیر را نیز دارند:‌

• برنامه‌ریزی حرکتی (عضلانی) مربوط به نحوة انجام یک کار بدنی (به عنوان مثال ممکن است بجای شروع بالا رفتن از پله‌ها از بجای پله اول از پله سوم شروع کنند).
• شل و یا سفت و سخت بودن تون عضلات: شل بودن عضلات باعث می‌شوند که پاهای وی شل و لنگان به نظر برسند یا عضلات وی بیش از حد “محکم”و سفت و سخت جلوه داده شوند.
• آگاهی مکانی در مورد نحوه استفاده از بدن خود و یا بودن در جاهایی که متعلق به آن‌ها نیست (به عنوان مثال، به طور ناخواسته و بدون اطلاع از آن، به فضای شخصی سایر افراد حمله می‌کنند)
• استقامت این کودکان در برابر کارهای فیزیکی و حرکتی ظریف و درشت کم است.
• یادگیری مهارت‌های پیش نوشتاری: حرکات قلم در دستان این دسته از کودکان سست و یا بیش از حد سنگین و پر فشار است که بیشتر حروف، اعداد و نقاشی‌های اولیه را در بر می‌گیرد.
• نحوة گرفتن مداد: کارایی و نحوه نگه داشتن مداد به هنگام نقاشی و نوشتن غالباً صحیح نیست بطوری که یا مداد خیلی شل و یا خیلی محکم و پر فشار می‌گیرند.
• کنترل حرکات مداد: یعنی دقتی که کودک با استفاده از آن مداد را برای ترسیم و نوشتن بر روی کاغذ حرکت می‌دهد در این کودکان با مشکلاتی مواجه است.
• تشخیص سمت چپ و راست: این کودکان در تشخیص سمت چپ و راست بدن خود مشکل دارند.
• تسلط بر دست: در استفاده مداوم از یک دست (معمولاً یک دست ثابت) برای انجام کاری که برای کسب مهارت‌های اصلاح شده ضروری است دچار مشکل می‌شوند.
• گفتار: شفافیت و وضوح کلام در صداها و زبان گفتاری ندارند.
• خود مراقبتی: به طور مستقل لباس پوشیدن، گرفتن و استفاده از کارد و چنگال، مسواک نمونه‌هایی از این موارد هستند.
• پردازش حسی: ثبت دقیق، تفسیر و پاسخ دقیق به تحریک حسی موجود در محیط اطراف و بدن خود.

چگونه می‌توان به بهبود تعادل و مهارت‌های هماهنگی اندام‌ها در کودک کمک کرد؟

می‌توان با رعایت نکات و راه‌های زیر به بهبود تعادل و مهارت‌های هماهنگی در اندام‌های کودک کمک کرد:

• برای کمک به واکنش‌پذیری سریع در کودک به هنگام از دست دادن تعادل خود باید سطح توجه به  فعالیت و هوشیاری را بهبود ببخشید.
• آموزش صریح و روشنی از ساختار بدن به وی بدهید. به منظور حفظ تعادل بدن نحوة صحیح ترازبندی بدن(به عنوان مثال طرز نشانه‌گیری و صاف گرفتن بدن به سمت هدف به هنگام پرتاب) را به وی نشان دهید.
• هسته یا به عبارتی دیگر عضلات مرکزی بدن کودک را تقویت کنید تا از ثبات بدنی(به خصوص تنه) بیشتری برخوردار باشد.
• فعالیت‌ها را برای وی ساده کنید. سعی کنید تا زمانی که کودک یاد می‌گیرد تمام حرکات بدن خود را به طور کامل کنترل کند در یک زمان خاص تنها بر روی یک نوع از حرکت بدن متمرکز باشد.
• قدرت عضلات را بهبود بخشید تا امکان کنترل بهتر ماهیچه‌ها برای سرعت‌بخشی و جهت‌دهی حرکت فراهم شود.
• استقامت عضلانی را در کودک خود بهبود بخشد تا بتواند مدت زمانی را که می‌تواند تعادل و هماهنگی خود را حفظ کند را افزایش دهد.
• برای اطمینان از دریافت و تفسیر صحیح پیام‌های ارسالی از جانب عضلات از لحاظ موقعیت، ارتباط آنها با یکدیگر، سرعت حرکت آنها و میزان استفاده از نیرو، قدرت پردازش حسی را در وی بالا ببرید.
• از محرک‌های اجتماعی استفاده کنید‌: اگر کودک شما دوستی دارد و یا عضوی از خانواده‌ شما در ورزش خاصی شرکت می‌کند ممکن است این کار باعث تشویق و ترغیب وی شود تا او نیز در انجام این مهارت‌های خاص ثابت‌ قدم و مصمم باشد.

انجام چه فعالیت‌هایی می‌تواند به بهبود هماهنگی اندام‌ها در کودکان کمک کند؟

انجام موارد زیر می‌تواند در ایجاد هماهنگی در بین اندام‌های کودکان بسیار موثر و مفید باشد:

• استفاده از سطوح ناپایدار: راه رفتن بر روی سطوح ناپایدار (مانند بالش، کیسه لوبیا یا پتوی پهن شده روی زمین) باعث می‌شود تا تنه و بدن کودک برای حفظ موقعیت قائم خود به سختی تلاش کند.
• انجام بازی‌های متحرک و تاب‌ بازی از جمله نردبان کوهنوردی معلق و آویزگاه‌های درختی موجود در پارک‌ها. هنگامی که تاب به روش‌های غیر منتظره‌ای به حرکت در می‌آید عضلات بدن را مجبور می‌کند تا بیشتر و سخت‌تر برای حفظ تعادل کار کنند.
• راه رفتن روی دست‌ها به شکل فرغون: در این حالت در حالی که یک فرد بزرگسال پاهای کود را بلند کرده کودک بر روی دست‌های خود راه می‌رود.
• شنا: شنا کردن باعث می‌شود تا بدن کودک در برابر مقاومت آب سخت درگیر شود لذا آگاهی بهتری از جایگاه بدن در فضا و موقعیت به وی می‌دهد.
• زانو زدن: در این حالت کودک باید سعی کند بدون تماس دست‌هایش با زمین زانو بزند و بادکنکی را برای فرد دیگری پاس دهد.ف
• لی لی بازی کردن: کودک را ملزم می‌کند تا به طور مکرر و سریع الگوهای حرکتی را تغییر دهد.
• بازی راه رفتن بر روی سنگ‌های دور از هم قرار گرفته که لازم است کودک از این سنگ به آن سنگ پرش‌های بزرگ انجام دهد تعادل کودک را به چالش می‌کشد. در این بازی کودک حق ندارد بین سنگ‌ها راه برود و فقط باید از سنگی به سنگ دیگر بپرد.
• دوچرخه‌سواری و روروک مخصوص بچه‌ها: این دو فعالیت کودک را ملزم می‌کند تا به طور مداوم برای حفظ تعادل، تغییراتی در وضعیت و نحوه ایستادن خود ایجاد کند.

اگر ناهماهنگی اندام‌ها در کودک درمان نشود چه مشكلاتي مي‌تواند به بار بیاورد؟

کودکانی در زمینه هماهنگی اندام‌ها دچار مشکل هستند معمولا از لحاظ موارد زیر نیز مشکلاتی دارند:

• انزوای اجتماعی: زیرا ممکن است مشارکت در فعالیتهای اجتماعی مانند رفتن به استخر، جشن‌های تولد در یک مکان فعالیت جسمانی مانند بازی اسکیت روی یخ، بولینگ و سایر فعالیت‌های ورزشی همراه با دوستان خود برای آنها بسیار دشوار باشد.
• عزت نفس پایین: وقتی این کودکان متوجه می‌شوند که سطح مهارت‌هایشان با همسالانشان مطابقت ندارد به شدت بر روی عزت نفس آنها اثر منفی دارد.
• وقتی سایر بچه‌ها از مشکلات و ناتوانی‌های وی باخبر شوند از وی سواستفاده کرده و به او زور می‌گویند.
• ضعف در مهارت‌های حرکتی ظریف مانند نوشتن، طراحی و کاردستی: به دلیل عدم ثبات هسته آنها پایه‌ای قوی برای حمایت از حرکات کنترل شده و کارآمد دست‌ها و بازوهای خود را ندارند.
• توانایی راندن دوچرخه یا اسکوتر را ندارند. این کار امکان بازی کردن با همسالان خود را در وی محدود خواهد کرد زیرا اکثر بچه‌ها دوست دارند که با دوستانشان دوچرخه‌سواری کنند.

برای رفع مشکلات مربوط به تعادل و ناهماهنگی اندام‌ها در کودک چه نوع درمانی توصیه می‌شود؟

چنانچه که کودک شما از لحاظ حفظ تعادل و هماهنگی بین اندام‌ها مشکل دارد، توصیه می‌شود که با یک متخصص کار درمانی مشورت کنید. همچنین شاید بهتر باشد که با یک فیزیوتراپیست در زمینة مهارت‌های حرکتی درشت مشورت کنید. همچنین شایان ذکر است که در بسیاری از موارد مربوط به کودکان ( نه همه موارد)، همپوشانی زیادی بین مهارتهای تحت درمان توسط فیزیوتراپیست و متخصص کاردرمانی انجام می‌شود، وجود دارد.