تشخیص اختلال یادگیری (خواندن،نوشتن و ریاضی) : تست اختلال یادگیری

ناتوانی و اختلال در یادگیری، مشکلی در رابطه با هوش یا انگیزه ندارد. کودکان دچار اختلال در یادگیری، تنبل و کند ذهن نیستند. در حقیقت، اکثر آن‌ها به اندازه‌ی همه افراد دیگر باهوش هستند. فقط برنامه ریزی سیستم عصبی مغز آن‌ها متفاوت است. این تفاوت، بر نحوه دریافت و پردازش اطلاعات در آن‌ها تأثیر می‌گذارد. به عبارت ساده، کودکان و بزرگ‌سالان دارای ناتوانی و اختلال در یادگیری، چیزها را به طرزی متفاوت می‌بینند، می‌شنوند و درک می‌کنند. این امر  می‌تواند منجر به ایجاد مشکلاتی در یادگیری اطلاعات و مهارت‌های جدید و استفاده از آن‌ها شود. شایع‌ترین انواع اختلالات یادگیری شامل مشکلات مربوط به خواندن، نوشتن، یادگیری ریاضیات، استدلال، گوش دادن و صحبت کردن است. در حالی که هر کودک هراز گاهی در نوشتن تکالیف مدرسه‌ی خود با مشکلاتی مواجه می‌شود و به اصطلاح گیر می‌کند، اما اگر حوزه‌ی خاصی از یادگیری به طور مداوم مشکل ساز باشد، ممکن است نشان دهنده یک اختلال یادگیری باشد.

اگر فکر می‌کنید که مشکلات یادگیری فرزند شما ممکن است به کمک ویژه نیاز داشته باشد، لطفاً درنگ نکنید و به دنبال راهی برای کمک به فرزندتان باشید. هرچه زودتر برای این کار اقدام کنید، فرزندتان شانس بیشتری برای دستیابی به تمام توانایی خود خواهد داشت.

تشخیص و شناسایی انواع اختلال یادگیری

اختلالات یادگیری از کودکی تا کودک دیگر متفاوت است. ممکن است یک کودک با خواندن و هجی کردن کلمات مشکل داشته باشد، در حالی که دیگری عاشق کتاب است اما نمی‌تواند ریاضی را خوب بفهمد. ممکن است کودک دیگری در درک آنچه دیگران می‌گویند یا با صدای بلند ارتباط برقرار می‌کنند، مشکل داشته باشد. مشکلات بسیار متفاوت است، اما همه آن‌ها شامل اختلالات یادگیری می‌شوند.

شناسایی اختلالات یادگیری همیشه آسان نیست. به دلیل تنوع گسترده ، هیچ علائم و مشخصات خاص و واحدی وجود ندارد که بتوانید به عنوان اثبات یک اختلال مدنظر بگیرید. اگرچه تعدادی از علائم هشدار دهنده وجود دارند که نسبت به سایر علائم دیگر در سنین مختلف رایج‌تر هستند. اگر از چگونگی آن‌ها آگاهی داشته باشید، می‌توانید به موقع یک اختلال یادگیری را برطرف کنید و به سرعت برای کمک به فرزند خود قدم بردارید.

توجه به مراحل رشد نرمال برای کودکان نوپا و پیش دبستانی بسیار مهم است. تشخیص زودهنگام تفاوت‌های رشدی ممکن است نشانه اولیه‌ی یک اختلال در یادگیری باشد و مشکلاتی که در اوایل روند رشد مشاهده شده است اصلاح می‌شود. یک تأخیر در روند رشد کودک ممکن است تا وقتی که او بزرگ‌تر نشده است، نشانه‌ای از اختلال در یادگیری در نظر گرفته نشود، اما اگر هنگامی که فرزندتان هنوز کوچک است و شما این اختلال را متوجه شدید می‌توانید زودتر مداخله را آغاز کنید. شما فرزند خود را بهتر از هر کس دیگری می‌شناسید، بنابراین اگر فکر می‌کنید مشکلی وجود دارد، انجام یک ارزیابی روی او ضرری ندارد. همچنین می‌توانید از پزشک متخصص اطفال خود بخواهید که از نمودارهای مراحل رشد استفاده کند.

در بخش زیر برخی از انواع متداول و علائم هشدار دهنده‌ای برای اختلالات یادگیری ذکر شده است. به یاد داشته باشید که حتی کودکانی که اختلالی در یادگیری ندارند ممکن است در بعضی از مواقع برخی از این مشکلات را تجربه کنند. جای نگرانی زمانی است که اختلالاتی مداوم در توانایی فرزند شما در تسلط بر مهارت‌های خاص وجود دارد.

مشکلاتی در خواندن، نوشتن و ریاضیات 

اختلالات یادگیری اغلب توسط مجموعه مهارت‌های حوزه‌ی مدرسه گروه‌بندی می‌شوند. اگر فرزند شما به مدرسه می‌رود، انواع اختلالات یادگیری او که بسیار آشکار است معمولاً حول محور خواندن، نوشتن یا ریاضیات می‌چرخد.

ناتوانی در یادگیری در خواندن (نارسا خوانی) 

دو نوع اختلال یادگیری در خواندن وجود دارد. مشکلات اساسی در خواندن زمانی رخ می‌دهد که در درک رابطه بین اصوات، حروف و کلمات مشکل وجود داشته باشد. مشکلات درک مطلب هنگام عدم توانایی درک مفهوم کلمات، عبارات و پاراگراف‌ها رخ می‌دهد. علائم مشکل بادگیری در خواندن شامل مشکلات زیر است:

• تشخیص حرف از کلمه
• درک کلمات و مفاهیم
• سرعت و روانی خواندن
• مهارت‌های عمومی واژگان

اختلالات یادگیری در ریاضی (دیسکالکولی)  

اختلالات یادگیری در ریاضیات بسته به نقاط قوت و ضعف کودک متفاوت است. توانایی کودک در انجام مسائل ریاضی به طور متفاوتی تحت تأثیر اختلالات یادگیری زبان، یا اختلال بینایی یا مشکل در ترتیب بندی، حافظه یا سازمان قرار خواهد گرفت.

کودک مبتلا به اختلال یادگیری در ریاضی ممکن است با حفظ کردن و سازمان‌دهی شماره‌ها، علامت های عملیات‌ اصلی ریاضی و “حقایق” عددی (مانند 10=5+5 یا 25=5×5) مشکل داشته باشد. کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری ریاضی نیز ممکن است در اصول شمارش (مانند شمارش دوتا دوتا یا شمارش پنج تا پنج تا) مشکل داشته باشند یا در گفتن زمان مشکل داشته باشند.

اختلال یادگیری در نوشتن (نوشتار پریشی یا دیس گرافیا)

اختلالات یادگیری در نوشتن می‌تواند شامل کار فیزیکی نوشتن یا کار ذهنی درک و ترکیب اطلاعات باشد. اختلال اساسی در نوشتن، به مشکل فیزیکی در ایجاد کلمات و حروف اشاره دارد. ناتوانی در نگارش بیانی (نوشتن چیزی که می‌گوید)، نشان دهنده‌ی تلاشی برای سازمان‌دهی افکار بر روی کاغذ است.

علائم اختلال یادگیری زبان نوشتاری، حول عمل نوشتن می‌باشند. این علائم شامل مشکلاتی با:

• مرتب و یکنواخت نوشتن
• کپی کردن و رونویسی دقیق از روی حروف و کلمات
• هجی‌های املایی منسجم و کامل
• سازمان‌دهی و انسجام در نوشتن

انواع دیگر ناتوانی‌ها و اختلالات یادگیری  

خواندن، نوشتن و ریاضی تنها مهارت‌هایی نیستند که تحت تأثیر اختلالات یادگیری قرار می‌گیرند. انواع دیگر اختلالات یادگیری شامل مشکلات مربوط به مهارت‌های حرکتی (حرکت و هماهنگی)، درک زبان گفتاری، تمایز بین صداها و تفسیر اطلاعات بصری می‌شود.

ناتوانی در یادگیری مهارت‌های حرکتی (کنش پريشى)

مشکلات حرکتی (دیسپراکسیا یا کنش پریشی)، به مشکلات مربوط به حرکت و هماهنگی مربوط می شود، خواه با مهارت‌های حرکتی ظریف (برش دادن، نوشتن) یا مهارت‌های حرکتی درشت (دویدن، پریدن). گاهی اوقات یک اختلال حرکتی به فعالیت “خروجی” اشاره دارد، به این معنی که به خروجی اطلاعاتی از مغز مربوط می‌شود. برای دویدن، پریدن، نوشتن یا بریدن چیزی، مغز باید بتواند با اندام‌های لازم ارتباط برقرار کند تا عمل را انجام دهد.

علائمی که نشان می‌دهد فرزند شما ممکن است دارای ناتوانی در هماهنگی حرکتی باشد شامل مشکلات مربوط به توانایی‌های جسمی می‌باشند که به هماهنگی چشم و دست نیاز دارد، مانند نگه داشتن مداد یا بستن دکمه‌های پیراهن.

اختلالات یادگیری در زبان (دیسفازی و آفازی) 

اختلالات یادگیری زبان و ارتباطات شامل توانایی درک زبان یا گفتار در زبان است. همچنین زبان به عنوان یک فعالیت خروجی در نظر گرفته می‌شود زیرا نیاز به سازمان‌دهی افکار در مغز و استفاده از کلمات صحیح برای توضیح کلامی یا ارتباط با شخص دیگر دارد.

علائم یک اختلال یادگیری در زبان شامل مشکلات مربوط به مهارت‌های کلامی و گفتاری، مانند توانایی بازخوانی یک داستان و روان بودن گفتار و همچنین توانایی درک معنی کلمات، بخش‌هایی از گفتار، جهت‌ها و غیره است.

مشکلاتی در پردازش شنوایی و بینایی: اهمیت گوش و چشم 

چشم و گوش ابزارهای اصلی برای انتقال اطلاعات به مغز است، فرایندی که گاهی “ورودی” نامیده می‌شود. اگر چشمان یا گوش به درستی کار نکنند، یادگیری می‌تواند با مشکلاتی مواجه شود.

اختلال پردازش شنوایی

 متخصصان ممکن است به توانایی خوب شنیدن نیز به عنوان “مهارت پردازش شنوایی” یا “زبان درکی” اشاره کنند. توانایی به خوبی شنیدن چیزها بر توانایی خواندن، نوشتن و هجی کردن تأثیر دارد. عدم توانایی در تشخیص تفاوت‌های ظریفی در صدا یا شنیدن اصوات با سرعت نادرست باعث می‌شود که به گوش رسیدن کلمات و درک مفاهیم اساسی خواندن و نوشتن دشوار شود.

اختلال پردازش بینایی 

 مشکلات درک بصری شامل عدم درک تفاوت‌های ظریف در اشکال، معکوس کردن حروف یا اعداد، جستجوی کلمات ، جستجوی خطوط، عمق یا فاصله گذاری غلط یا مشکل در هماهنگی چشم و دست است. متخصصان ممکن است کار چشم را به عنوان “پردازش بینایی” معرفی کنند. درک بصری می‌تواند مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف، درک مطلب و ریاضی را تحت تأثیر قرار دهد.

سایر اختلالاتی که یادگیری را با مشکل مواجه می‌کنند 

مشکل یادگیری در مدرسه همیشه ناشی از اختلال یادگیری نیست. اضطراب، افسردگی، حوادث استرس‌زا، آسیب‌های عاطفی و سایر شرایط که بر تمرکز فرد تأثیر می‌گذارند، باعث می‌شود که یادگیری را بیشتر به چالش بکشانند. بعلاوه، گاهی اوقات ممکن است بیش فعالی – -ADHD و اوتیسم وجود داشته باشد یا با اختلالات یادگیری اشتباه گرفته شوند.

• بیش فعالی یا ADHD– اختلال بیش فعالی نقص توجه) (ADHD) لینک به بیش فعالی کودکان :درمان نقص توجه ،تحرک و انرژی زیاد کودک بیش فعال)، اگرچه یک اختلال یادگیری محسوب نمی‌شود اما مطمئناً می‌تواند یادگیری را مختل کند. کودکان مبتلا به بیش فعالی معمولاً در آرام و یکجا نشستن، تمرکز کردن، دنبال کردن دستورالعملها، منظم و مرتب ماندن و انجام تکالیف مشکل دارند.
• اوتیسم – مشکل در تسلط بر برخی مهارت‌های علمی خاص می‌تواند ناشی از اختلالات رشدی گسترده‌ای مانند اوتیسم و ​​سندرم آسپرگر باشد. کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم ممکن است در برقراری ارتباط با دیگران، خواندن زبان بدن، یادگیری مهارت‌های پایه، دوست‌یابی و برقراری ارتباط چشمی با مشکل روبرو شوند.

تشخیص و تستهایی برای اختلالات و ناتوانی در یادگیری

همان‌طور که قبلاً گفتیم، تشخیص اختلال یادگیری همیشه آسان نیست. تصور نکنید که می‌دانید مشکل فرزند شما چیست ، حتی اگر علائم او کاملاً مشخص به نظر می‌آید. کودک شما باید توسط یک متخصص مربوطه تست و ارزیابی شود. همان‌طور که گفته می‌شود، شما باید به احساسات درونی خود اعتماد کنید. اگر فکر می‌کنید مشکلی وجود دارد، به حدس خود اهمیت دهید. اگر احساس می‌کنید یک معلم یا پزشک دارد نگرانی‌های شما را به حداقل می‌رساند، به دنبال یک نظر دوم باشید. اجازه ندهید که کسی به شما بگوید اگر صبر کنید فرزندتان “صبر کنید و ببینید چه می‌شود” یا “نگران نباشید”. صرف نظر از اینکه مشکلات فرزند شما به دلیل ناتوانی در یادگیری است یا خیر ، مداخله لازم است. با توجه کردن و بررسی مسئله و اقدام  برای آن، کار اشتباهی نیست.

به خاطر داشته باشید که پیدا کردن کسی که می‌تواند در این مسئله به شما کمک کند ممکن است نیازمند کمی به وقت و تلاش باشد. حتی متخصصان گاهی اوقات اختلالات یادگیری را با بیش فعالی و سایر مشکلات رفتاری اشتباه می‌گیرند. شاید مجبور باشید کمی بیشتر پرس و جو کنید یا بیش از یک متخصص را امتحان کنید. در ضمن، سعی کنید صبور باشید و به یاد داشته باشید که همیشه جواب‌های واضحی دریافت نخواهید کرد. سعی کنید خیلی خود را درگیر تعیین برچسبی برای اختلال فرزندتان نکنید. این کار را به متخصصان واگذار کنید. در عوض تمرکزتان را روی کارهایی که می‌توانید برای حمایت از فرزند خود انجام دهید و توجه کردن واقعی به علائم آن قرار دهید.

فرآیند تشخیص و تست برای اختلال یادگیری

تشخیص اختلالات یادگیری یک فرایند است. این فرایند شامل تست گرفتن، بررسی سابقه و مشاهده‌ی کودک توسط یک متخصص آموزش دیده است. یافتن یک متخصص معتبر و مرتبط بسیار مهم است. اول از مدرسه فرزندتان شروع کنید و اگر آن‌ها نتوانند به شما کمک کنند، از مراکز مشاوره و روانشناسی، پزشک یا دوستان و خانواده که با موفقیت در زمینه اختلالات یادگیری کار کرده‌اند، کمک بخواهید.

انواع متخصصانی که ممکن است قادر به تست و تشخیص ناتوانی و اختلالات یادگیری باشند عبارت‌اند از:

• روانشناسان بالینی
• روانشناسان مدرسه
• روان‌پزشکان کودک
• روانشناسان آموزشی
• روانشناسان رشد
• متخصص مغز و اعصاب
• متخصصین روان‌سنجی
• کار درمانگر یا متخصص کاردرمانی (اختلالات حسی را تست می‌کند که می‌تواند منجر به مشکلات یادگیری شوند).
• گفتار درمان و زبان درمانگر

گاهی اوقات متخصصان برای دستیابی به تشخیص دقیق، کار را به صورت یک کار تیمی هماهنگ می‌کنند. آن‌ها ممکن است از معلمان فرزند شما درخواست مداخله کنند. سپس می‌توانند توصیه‌هایی را برای خدمات آموزش ویژه یا گفتاردرمانی در سیستم مدرسه ارائه دهند. در صورت عدم موفقیت مدرسه دولتی، ممکن است یک مدرسه غیردولتی که در درمان ناتوانی‌های یادگیری تخصص دارد جایگزین مناسبی باشد. برای داشتن فهرستی از مدارس غیردولتی در منطقه خود، به اداره‌ی آموزش و پرورش منطقه یا شهر خود مراجعه کنید.

از چه آزمون‌هایی در تشخیص این اختلالات استفاده می‌شود؟

تشخیص اختلال یادگیری در مدارس به چندین نوع آزمون نیاز دارد. تستهای متداولی که برای تشخیص اختلال یادگیری مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل تست های هوش، آزمون‌های پیشرفت تحصیلی، آزمون یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و آزمون زبان است.

آموزش افراد دارای معلولیت مستلزم این است که تشخیص اختلال یادگیری بر اساس یک آزمون واحد انجام نشود. این لیست شامل برخی از آزمون‌های متداولی می‌شود که در تشخیص اختلال یادگیری مورد استفاده قرار می‌گیرد. ممکن است بسته به ترجیحات شخصی که ارزیابی را انجام می‌دهد و نیازهای کودک، آزمون‌های دیگری نیز مورد استفاده قرار گیرد که در اینجا ذکر نشده‌اند.

تست های هوش 

تست‌های هوش (که معمولاً تست‌های ضریب هوشی (IQ) نامیده می‌شوند) که معمولاً برای تشخیص اختلالات یادگیری مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارت‌اند از مقیاس سنجش هوش وکسلر برای گروه‌های کودکستاني و دبستاني – Wechsler Preschool and Primary Scale of Intelligence -(WIPPSI)، مقیاس سنجش هوش وکسلر برای

خردسالان – Wechsler Intelligence Scale for Children) WISC) و مقیاس سنجش هوش وکسلر برای بزرگسالان – Wechsler Adult Intelligence Scale) WAIS).

سایر تست‌های هوش یا ادراکی رایج شامل تست هوش استنفورد-بینه (Stanford-Binet Intelligence Test)، مقیاس‌های سنجش توانایی‌های افتراقی (DAS)، آزمون توانایی‌های ادراکی وودکاک جانسون (Woodcock Johnson Test of Cognitive Abilities) و آزمون جامع هوش غیر کلامی (CTONI) است. یافته‌های این آزمون‌ها می‌تواند به نقاط قوت و ضعف کودک کمک کنند. مدارسی که مجهز به این نوع آزمون‌ها و اطلاعات هستند، اغلب می‌توانند گزینه‌های آموزشی  را برای این دسته از دانش آموزان ارائه دهند یا در صورت لزوم پشتیبانی ویژه‌ای داشته باشند.

آزمون‌های پیشرفت تحصیلی

آزمون‌های رایج برای پیشرفت تحصیلی که برای تشخیص یک اختلال یادگیری مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارت‌اند از آزمون‌های پیشرفت تحصیلی وودکاک-جانسون (Woodcock-Johnson Tests of Achievement) (WJ)، آزمون انفرادی پیشرفت تحصیلی وکسلر ((WIAT ، آزمون پیشرفت تحصیلی دامنه وسیع (WRAT) ، و آزمون پیشرفت تحصیلی کافمن (KTEA). این آزمون‌ها روی خواندن، نوشتن و ریاضیات تمرکز دارد. اگر فرزند شما در یک حیطه‌ی تحصیلی خاصی با مشکل مواجه شده است، برخی مدارس می‌توانند کمک‌های درمانی، تدریس خصوصی و ابزارهای دیگری را برای کمک به فرزند شما ارائه دهند.

آزمون‌های یکپارچگی بینایی ـ حرکتی 

آزمون‌های یکپارچگی بینایی ـ حرکتی، تست‌های تکمیلی هستند که بسیاری از ارزیابان از آن‌ها برای کمک بیشتر به ارزیابی اختلال یادگیری استفاده می‌کنند. تست‌های یکپارچگی بینایی ـ حرکتی متداول شامل آزمون بینایی- حرکتی بندر گشتالت –Bender Visual Motor Gestalt و آزمون رشدی یکپارچگی بینایی ـ حرکتی می‌باشد. یافته‌های حاصل از این آزمون‌ها ممکن است در تعیین اینکه آیا مغز فرزند شما به درستی نشانه‌های بصری را به هماهنگی حرکتی ارتباط می‌دهد یا خیر، کمک کند. به عبارت دیگر، آیا او قادر است آنچه را که می‌بیند ترسیم کند؟ اگر او در ادغام مهارت‌های دیداری و حرکتی مشکلی نداشته باشد، یادگیری نوشتن یا ترسیم درست و بدون پشتیبانی خاصی برای او بسیار سخت خواهد بود.

تست زبانی 

تست‌های زبانی که معمولاً در تشخیص اختلالات یادگیری مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل ارزیابی بالینی پایه‌های زبانی (CELF)، تست تولید کلام گلدمن فریستو، آزمون رشد زبانی می‌باشند. این آزمون‌ها توانایی فرزند شما را در درک زبان گفتاری و نوشتاری و پاسخگویی کلامی به سؤالات یا نشانه‌ها کشف می‌کنند.

کمک به کودکان دارای اختلال در یادگیری

وقتی صحبت از ناتوانی و اختلالات یادگیری می‌شود، دانستن اینکه چه کاری باید انجام داد و از کجا و چه کسی می‌توان کمک گرفت، آسان نیست. البته مراجعه به متخصصانی که می‌توانند مشکل را بررسی کرده و تشخیص دهند، حائز اهمیت است. همچنین می‌توانید با کادر آموزشی مدرسه کودکتان  همکاری کنید تا امکانات لازم برای کودکتان فراهم شود و کمک‌های تخصصی تحصیلی دریافت کند. اما از نقش خودتان غافل نشوید. شما فرزند خود را بهتر از هر کس دیگری می‌شناسید، بنابراین در انتخاب گزینه‌های مناسب برای کمک به او، اطلاع از روش‌های درمانی و خدمات جدید و نظارت بر آموزش فرزند خود پیشگام باشید.

• ویژگی‌های خاص مربوط به اختلال یادگیری فرزندتان را بدانید. درباره نوع اختلال یادگیری فرزندتان مطالعه کنید و یاد بگیرید. دریابید که این ناتوانی چگونه بر روند یادگیری تأثیر می‌گذارد و چه مهارت‌های شناختی را درگیر می‌کند. اگر بفهمید که اختلال یادگیری چه تأثیری بر کودک شما می‌گذارد، ارزیابی روش‌های یادگیری آسان‌تر است.
• در جستجوی درمان‌ها، خدمات و نظریه‌های جدید باشید. در کنار آگاهی از نوع اختلال یادگیری که فرزند شما دارد، در مورد مؤثرترین گزینه‌های درمانی موجود جستجو کنید و آگاه باشید. این می‌تواند به شما کمک کند از فرزند خود در مدرسه پشتیبانی کنید و درمان را در خانه نیز ادامه دهید.
• پیگیری درمان و خدمات در خانه. حتی اگر مدرسه منابع لازم برای درمان اختلال یادگیری فرزندتان را نداشته باشد، می‌توانید روش‌های درمانی را به تنهایی در خانه یا با کمک یک درمانگر یا مدرس دنبال کنید.
• نقاط قوت فرزند خود را پرورش دهید. حتی اگر کودکان دارای اختلال در یادگیری، در یک حیطه از یادگیری مشکل داشته باشد، ممکن است در حیطه‌ی دیگری عالی باشد. به علاقه‌ها و اشتیاق فرزندتان توجه کنید. کمک به کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری در توسعه‌ی علایق و نقاط قوت‌هایشان، احتمالاً به آن‌ها در مقابله با مشکلاتشان نیز کمک خواهد کرد.

مهارت‌های اجتماعی و عاطفی: چگونه می‌توانید به این کودکان کمک کنید

اختلالات یادگیری می‌تواند برای کودکان بسیار ناامید کننده باشد. تصور کنید که در مهارتی مشکل دارید که همه دوستان و همکلاسی‌هایتان به آسانی از پس آن برمی‌آیند، نگران این هستید که سر کلاس و جلوی بچه‌های دیگر خجالت بکشید یا در بیان حرفتان مشکل دارید. همه چیز برای کودکان باهوش اما استثنایی که اختلال یادگیری دارند می تواند بسیار ناامید کننده باشد – اتفاقی که غیرمعمول نیست.

کودکان دارای ناتوانی در یادگیری ممکن است در ابراز احساسات، آرام کردن خود و خواندن نشانه‌های غیرکلامی از سوی دیگران دچار مشکل شوند. این می‌تواند در ماندن آن‌ها در کلاس و در کنار همسالان آن‌ها مشکل ایجاد کند. خبر خوب این است که شما به عنوان والدین می‌توانید تأثیر بسیار زیادی در این مسائل داشته باشید. مهارت‌های اجتماعی و عاطفی ثابت‌ترین شاخصه موفقیت برای همه کودکان است – و این شامل بچه‌هایی با اختلالات یادگیری نیز می‌شود. این مهارت‌ها در پیش بینی پیشرفت‌ها و دستاوردهایی در طول زندگی و خوشبختی، از هر چیز دیگری، از جمله مهارت‌های تحصیلی، مهم‌تر باشند.

اختلالات یادگیری و چالش‌های تحصیلی همراه با آن‌ها می‌تواند به پایین آمدن عزت‌نفس، انزوا و مشکلات رفتاری منجر شود، اما کودک نباید دچار این عوارض شود. شما می‌توانید با ایجاد یک سیستم پشتیبانی قوی برای کودک دارای اختلال یادگیری و کمک به او در یادگیری بیان خود، مقابله با سرخوردگی و مدیریت کردن چالش‌ها، با این عوارض مقابله کنید. با تمرکز روی رشد فرزندتان به عنوان یک فرد و نه فقط بر دستاوردهای تحصیلی، به او کمک خواهید کرد عادات عاطفی خوبی را یاد بگیرد که زمینه‌ی موفقیت در طول زندگی را فراهم می‌کند.

یافتن پشتیبانی در حالی که به کودک دچار اختلال یادگیری کمک می‌کنید

همه کودکان می‌توانند هم هیجان‌انگیز باشند و هم خسته‌کننده ، اما به نظر می‌رسد کودک شما که دارای ناتوانی و اختلال در یادگیری است به همین صورت باشد. ممکن است در تلاش برای همکاری با فرزندتان، دچار یاس و ناامیدی شوید و هنگامی‌که اطلاعات لازم را ندارید، می‌تواند همانند کار سختی به نظر بیاید که از ابتدا دلهره‌آور و چالش برانگیز می‌باشد. بعد از اینکه متوجه شدید چه اختلال یادگیری دارد و این اختلال چگونه بر رفتار او تأثیر می‌گذارد، می‌توانید شروع به پرداختن به چالش‌های او  در مدرسه و خانه کنید. اگر می‌توانید، با والدین دیگری که با چالش‌های مشابه مواجه هستند، ارتباط داشته باشید زیرا می‌توانند منابع خوبی برای کسب اطلاعات و پشتیبانی عاطفی باشند.