کاردرمانی جسمی برای افرادی که دارای پای صاف هستند و برای کمک به اصلاح این وضعیت به صورت فردی در نظر گرفته می‌شود. در تلاش برای تقویت استقلال در خانه ، کاردرمانی برای انجام یک ارزیابی خانگی و ارائه توصیه‌هایی در مورد فعال سازی مجدد فعالیت‌های زندگی روزمره ، مراقبت‌های شخصی و کارهای خانگی و سازگاری نیازهای تجهیزات در دسترس است.
کاردرمانی برای درمان انواع اختلالات جسمی حرکتی از جمله صافی کف پا از روش‌هایی مانند اصلاح پوسچر، تقویت عضلانی، کنترل رفلکس حرکتی و … که همگی از روش‌های مؤثر کاردرمانی هستند بهره می‌گیرد.
پاهای صاف چیست؟
در پاهای صاف دقیقاً همان‌طور که از نام آن مشخص است، تمام کف پا هنگام ایستادن در تماس با سطح زمین است. پاهای صاف همچنین با عناوینی مثل pes planus ، pes valgus یا پاهای صاف نیز گفته می‌شود. داشتن پای صاف برای نوزادان و کودکان نو پا طبیعی است، زیرا قوس کف پای آن‌ها هنوز توسعه و رشد نیافته است. در حقیقت، نوزادان دارای پد چربی هستند که قوس کف پای آن‌ها را می‌پوشاند به طوری که این قوس در کف پای آن‌ها قابل مشاهده نیست. در حدود 2-3 سالگی، پدهای چربی از بین می‌روند و ماهیچه‌های عمقی، رباط‌ها و فاسیا شکل می‌گیرند تا قوس کف پای ما را تشکیل دهند. با این حال، هنگامی که کودک به شش سالگی نزدیک می‌شود، استخوان‌ها و مفاصل آن‌ها انعطاف پذیر تر می‌شوند و این امکان را می‌دهد که قوس توسعه یافته قابل رویت باشد. بسیاری اوقات ، داشتن پاهای صاف یک وضعیت بدون درد است که نیازی به درمان ندارد.
چه عواملی باعث ایجاد پاهای صاف می‌شود؟
اغلب اوقات ، پاهای صاف یک کودک ناشی از وضعیت غیر طبیعی استخوان پاشنه آن‌ها به نام کالکانوس است. در پاهای صاف، این استخوان به سمت داخل چرخانده می‌شود (وارونگی کالکانوس) که باعث می‌شود وزن کودک به مرز داخل پای آن‌ها که قوس پا در آن قرار دارد جابجا شود. راحت ترین راه برای تشخیص وارونگی کالکانوس این است که از پشت به پاهای کودک خود نگاه کنید. اگر شما می‌توانید انگشتان کوچک پا و انگشتان بزرگ پا را ببینید، به احتمال زیاد به این معنی است که استخوان کالکانوس (استخوان پاشنه پا) در وضعیت مناسبی قرار دارد. با این وجود، اگر فقط می‌توانید انگشتان شست پا و انگشتان دوم پای آن‌ها را ببینید، به احتمال زیاد استخوان پاشنه پای آن‌ها در وضعیت غیرطبیعی قرار دارد.
پاهای صاف همچنین می‌تواند تحت تأثیر تن عضلانی کودک باشد. در تن عضلانی پایین، کودک اغلب دارای نقص عضو لیگامنتی است به این معنی که رباط‌های آن‌ها خیلی سست است و در نتیجه باعث افزایش فشار مفاصل می‌شود. از طرف دیگر، کودکانی که دارای تن عضلانی بالایی هستند ممکن است به دلیل کوتاه بودن تاندون آشیل، پاهای صاف داشته باشند و پای خود را به سمت داخل بکشند.
لازم به ذکر است که پای صاف ممکن است یک مؤلفه ژنتیکی داشته باشد زیرا ممکن است این بیماری از والدین کودک به ارث برسد. علاوه بر این، ممکن است به دلیل شرایطی مانند چاقی، دیابت، آرتریت روماتوئید، آسیب دیدگی پا و مچ پا یا به دلیل تحلیل ناشی از افزایش سن ممکن است پا صاف ایجاد شود.
علائم یا نشانه‌های صافی کف پا چیست؟
هنگامی که پاها و مچ پاهای کودک شما مطابقت مناسبی نداشته باشد، ترازو زانوها و باسن کودک نیز مطابق با یک واکنش زنجیره‌ای از هم ترازی خارج می‌شود. چند سال پس از شروع راه رفتن کودک علائم و نشانه‌های صافی کف پا غیر معمول نیست. اگر کودک شما پای صاف دارد ممکن است متوجه همه یا برخی از علائم و نشانه‌های زیر شوید
- درد، گرفتگی یا حساسیت پا ، زانو و یا ران
- دردی که با فعالیت بدنی افزایش می‌یابد
- وزن بدنی آن‌ها به مرز داخلی کفش‌های آن‌ها وارد می‌شود
- شرکت نکردن یا ادامه ندادن فعالیت بدنی
- هنگام راه رفتن یا دویدن دچار کمبود انرژی می‌شوند
- ناخوشایند بودن حرکاتی مانند پیاده روی یا دویدن
- تاندون آشیل تنگ و پیاده روی انگشتی احتمالی
چه عوارضی در پاهای صاف دیده می‌شود؟
وقتی فردی قدم می‌زند، نیرویی به اندازه پنج برابر وزن بدن آن‌ها روی هر پا قرار می‌گیرد. در نتیجه، اگر پا در موقعیت مناسبی برای جذب و توزیع مجدد آن نیرو قرار نداشته باشد، مانند وضعیتی که در پاهای صاف وجود دارد، مشکلات می‌تواند در جای دیگر ایجاد شود. در زیر لیستی از عوارض شایع داشتن پاهای صاف آورده شده است:
- کالوس
- درد پایین کمر
- درد مچ پا
- درد زانو
- بونونیون ها
- التهاب تاندون آشیلin
- شکستگی‌های استرسی
- برآمدگی‌های کوچک در ساق پا
- تأخیر در رشد
اهداف کاردرمانی جسمی برای صافی کف پا
بسیاری اوقات ، داشتن پاهای صاف یک وضعیت بدون درد است. با این گفته، همیشه مهم است که بدون در نظر گرفتن میزان درد، به دنبال درمان باشید، زیرا عدم درمان این بیماری می‌تواند منجر به عوارضی شود. کودکان به میزان زیادی غضروف در پاهای خود دارند که در نهایت استخوان شدن آن‌ها سخت می‌شود. بنابراین، اگر فرزند شما در این زمان از رشد استخوان به طور صحیح راه نمی‌رود، در شکل و رشد استخوان‌های داخل پاهای آن‌ها تأثیر منفی خواهد گذاشت. در بیشتر مواقع، پاهای صاف به عنوان مثال با کاردرمانی جسمی می‌توانند محافظه کارانه رفتار کنند.
هدف از کاردرمانی این است که به کودک یا جوان کمک کنیم تا حداکثر استقلال خود را بدست آورد یا حفظ کند و مهارت‌های زندگی عملی را توسعه دهد تا بتواند در محیط خانه و کلاس درس از پتانسیل‌های کامل خود بهره ببرد. این اتفاق در همکاری با خانواده یا معلم کودک، در خانه یا مدرسه کودک انجام می‌شود. کاردرمانی به کودکان کمک می‌کند تا در حد توان خود در زندگی روزمره و مشاغل خود شرکت کنند. کار درمانی جسمی در کودک فعالیت‌های روزمره و معناداری است که لازم است یا می‌خواهد انجام دهد.
کاردرمانی برای کمک به تهیه یک برنامه جامع برای رفع محدودیت‌های فرزند شما در کمک به رفع پاهای صاف آن‌ها استفاده می‌شود. کودک شما نیز می‌تواند روی انگشتان پا بلند شود. اگر کودک شما دچار گرفتگی تاندون آشیل شود، ممکن است آموزش راه رفتن و یک برنامه کششی اجرا شود. به علاوه، یک برنامه تقویت کننده برای کمک به تقویت عضلات داخلی کف پا که به پشتیبانی قوس پا کمک می‌کند، آغاز خواهد شد. کاردرمانی همچنین می‌تواند با در نظر گرفتن تأثیر تعادل و تقویت تمرینات برای اندام تحتانی، در رفع تأخیرهای رشد شایع در ارتباط با پاهای صاف کمک کند. معمولاً كودك همچنین از تكنیك اضافی برای تسهیل رشد عضلات داخلی پاها در عین حفظ تراز مناسب استخوان‌ها در پاها و مچ پا بهره می‌برد.
روش‌های کاردرمانی جسمی
اگر کودک شما در ناحیه پا یا باسن خود احساس درد کرده و در راه رفتن یا دویدن مشکلی داشته باشد، می‌تواند از کار درمانی جسمی بهره مند شود. ارزیابی اولیه با یک متخصص کاردرمانی، پای کودک، قدرت عضلانی، الگوی وضعيت ایستادن و راه رفتن و علائم فعلی را به منظور تهیه یک برنامه کاردرمانی که بر روی آن متمرکز خواهد شد، ارزیابی می‌کند.
- کشش برای طولانی تر کردن عضلات تنگ در پا و کف پا
- فعالیت‌هایی که برای فرزند شما لذت بخش است به تقویت عضلات پا و کف پا کمک می‌کند
- تمریناتی برای تقویت ماهیچه‌های شکمی و لگن انجام می‌شود
- آموزش تعادل
- ارتقاء فعالیت‌های کاربردی و تفریحی
- مشاوره در مورد کفش، کفی یا ارتتیک مناسب برای کمک به بهتر قرار دادن پا هنگام راه رفتن و دویدن
مراحل کاردرمانی
ارزیابی
اولین مراجعه شما به درمانگاه شامل ارزیابی جامع توسط یک متخصص کاردرمانی خواهد بود. ارزیابی به شما و درمانگر شما کمک می‌کند تا:
- مشکل را شناسایی کنید
- توانایی‌ها و محدودیت‌های خود را در ارتباط با محل کار یا زندگی روزمره خود تعیین کنید
- اهداف درمانی و یک چهارچوب زمانی برای تحقق این اهداف ایجاد کنید
- نیاز به سایر خدمات درمانی را در صورت نیاز توصیه کنید
آموزش
آموزش بر نیاز فردی شما متمرکز شده و نقش فعال شما را در فرآیند توان بخشی تقویت می‌کند. شما یاد خواهید گرفت تا:
- چگونه معالجه خاص با آسیب شما و همچنین مزایای مورد انتظار درمان مرتبط است
- تکنیک های پیشگیری از آسیب، حفظ سلامتی و استفاده از مکانیک‌های مناسب بدن در خانه و محل کار را یاد می‌گیرید
- اطلاعاتی در مورد سایر منابع جامعه، پشتیبانی وکالتی و خدمات تخصصی که ممکن است بیشتر به شما کمک کند را دریافت می‌نمایید.
ورزش حرکتی و عملکردی
متحرک سازی و تمرین‌های عملکردی برای بازگرداندن الگوهای عادی حرکت، زودهنگام و به تدریج به روز شده استفاده می‌شوند تا مؤلفه‌های تقویتی و استقامتی را شامل شوند.
اصلاحات خاص در وظایف روزمره یا کار
برای بهبود توانایی شما در برآورده کردن نیازهای شغلی و شیوه زندگی، یک برنامه خاص طراحی خواهد شد که شامل تمریناتی است که با نیازهای قدرتی / حرکتی / استقامتی شغل و وظایف شما مطابقت دارد. این مؤلفه همچنین ممکن است شامل پارامتر بهبود و ترمیم آمادگی قلبی عروقی باشد.
ارزیابی توانایی‌های عملکردی، ارزیابی خانگی، ارزیابی‌های شغلی
بسته به وضعیت شما و بازگشت به محل کار یا خانه نیاز به ارزیابی برای تأیید توانایی‌های شما (FAE) یا ارزیابی خانگی یا در محل کار برای اطمینان از اتمام یک درمان موفقیت آمیز دارد. متخصص کار درمانی شما اگر یکی از این ارزیابی‌ها لازم باشد، به شما اطلاع خواهد داد.
