بیشتر افرادی که از کودکان مراقبت میکنند، حداقل با یک کودک مواجه شدهاند که فحش میدهد، از “کلمات زشت” استفاده میکند، یا از یک زبان آسیبزا یا غیرقابل قبول اجتماعی استفاده میکند. گاهی اوقات کودکان این کلمات را از کودکان دیگر یا اعضای خانواده خود میشنوند، گاهی اوقات نیز زمانی که در یک مکان عمومی هستند، یا از تلویزیون و موسیقی، یا حتی از شما. در دورهای از رشد، زمانی كه كودكان كوچك میآموزند چه چیزی از نظر اجتماعی قابل قبول است یا چه چیزی قابل قبول نیست، و زمانی که در حال آزمایش مرزها هستند، حرف زدن خود را نیز آزمایش میکنند.
وقتی کودک شما برای اولین بار فحش میدهد، ممکن است برای شما کاملا شوکهکننده باشد. شاید از خود بپرسید که فرزند شما این نوع حرف زدن را از کجا آموخته است، و اینکه آیا او واقعاً حرفهای خود را میفهمد. نحوه واکنش شما به فحش دادن کودک در سنین مدرسه در رفتار آینده او تأثیر میگذارد.
چرا کودکان بددهنی میکنند؟
دلایلی برای بددهنی و بیادبی کودک وجود دارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است.
از دوست یا خانوادهاش تقلید میکند
گاهی کودک به طور تصادفی از یک کلمه استفاده میکند. ممکن است او بدون اطلاع از نامناسب بودن کلمات یا معنی کلمات، آنچه را که شنیده است تکرار کند. او ممکن است فحش بدهد زیرا میخواهد از دوست یا خانواده خود تقلید کند. او ممکن است از حرفهای زشت برای جلب توجه یا واکنش دیگران استفاده کند. یا ممکن است هنگام ناراحتی بددهنی کند.
ساخت قافیه
بعضی اوقات هنگام بازی با کلمات، از کودکان میخواهید بعضی کلماتی را که نباید استفاده کنند، بیرون بگذارند. به عنوان مثال: “چه کلمهای با head هم قافیه است؟ “bed”، چه کلمهای با knee هم قافیه است؟ “bee”، چه کلمهای با tummy هم قافیه است؟ “dummy”. اگر هیچ یک از کودکان متوجه این موضوع نشدند، بازی را ادامه دهید. اگر کودکی متوجه این موضوع شود (“دیوی به تو گفت dummy!”) این موضوع را کاملاً حل کنید. به او بگویید (“دیوی فقط قافیه میساخت. او روی من اسمی نگذاشت.) و بازی را ادامه دهید.
برای جلب توجه دیگران
بعضی از کودکان ممکن است از این کلمات برای جلب توجه دیگران یا برای اینکه شبیه همسن و سالان خود شوند استفاده کنند. توجهی که کودک دوست دارد ممکن است از طرف شما، کودکان دیگر یا از خانه باشد. شاید در مورد جلب توجه او از جاهای دیگر نتوانید کار زیادی انجام دهید، اما زمانی که از او مراقبت میکنید میتوانید توجه او را به کلمات نامناسب کم کنید. به کارهایی که این کودک اغلب در طول روز انجام میدهد دقت کنید. با او صحبت کنید و هنگام انجام کارهای مناسب به او توجه کنید. نکات مثبت را درباره او به بچههای دیگر گوشزد کنید. میتوانید بگویید، “وقتی از جان پرسیدی آیا میتوانی با کامیون بازی کنی، از نحوه پرسیدن تو خوشم آمد” یا “کارا درباره اینکه امروز کجا میتوانیم پیاده روی کنیم ایده خوبی دارد.” اگر او از کلمات بد استفاده کرد، دوباره به او بگویید “این کلمهای است که ما در اینجا استفاده نمیکنیم” و به او کمک کنید تا به فعالیت دیگری بپردازد.
وقتی کودک با بددهنی کردن جلب توجه میکند، ممکن است کودکان دیگر نیز برای جلب توجه یا برای اینکه فکر میکنند کلمات خندهدار به نظر میرسند، شروع به تقلید از او بکنند. ثابت قدم باشید و رفتار را در همه کودکان برطرف کنید. اگر دیگران شروع به تقلید کردند، به کودکان دیگر کمک کنید تا روشهای بهتری برای جلب توجه پیدا کنند. با آرامش به هر کودک بگویید، “شما میتوانید کلمات خوب خودتان را به کار ببرید. نیازی نیست از همان کلماتی که جسیکا استفاده میکند، استفاده کنید.” هنگام پرداختن به رفتار با گروهی از کودکان، تنبیههایی را در نظر بگیرید که باعث دلسردی و کاهش احساس گروهی شود. به عنوان مثال، اگر گروه كوچكی از کلمات زشت استفاده کردند، آنها از حلقه خارج کنید تا به فعالیت دیگری بپردازند زیرا یك گروه كوچك میتواند برای آنها جالب باشد. بنابراین احتمال دارد كه این كار را دوباره انجام دهند. با گروه در مورد رفتار آنها صحبت کنید و سپس از آنها بخواهید فعالیتهای جداگانهای را انتخاب کنند.
فحش دادن از روی عصبانیت و ناامیدی
اگر فحش دادن به دلیل عصبانیت یا ناامیدی است، میتوانید به کودک خود کمک کنید تا این احساسات را نام ببرد. به عنوان مثال، “میبینم که شما خیلی عصبانی / ناامید هستی”. همچنین مهم است که کودک شما بداند داشتن این احساسات طبیعی است و اشکالی ندارد. اما بهتر است کودک احساسات خود را با استفاده از کلمات مناسبتر بیان کند.
اگر کودک شما عصبانی است، مهم است که او را از آنچه باعث خشم او شده دور کنید. به عنوان مثال، اگر کودک شما از همبازی خود عصبانی است، به او بگویید که از او دور شود یا از یک بزرگسال برای کمک به اوضاع کمک بخواهد.
برای احساس ناامیدی میتوانید درباره مراحلی با کودک خود صحبت کنید که مشکلات خود را به ترتیب حل کند. به عنوان مثال، اگر یک اسباببازی را گم کرده است، به او پیشنهاد کنید که آخرین مکانی که بازی میکرده، سپس اتاق خواب و غیره را نگاه کند.
در هر دو حالت میتوانید راههای دیگری برای کنار آمدن با عصبانیت و ناامیدی به فرزند خود بیاموزید. این راهها میتواند شامل شمردن تا 10، نفس عمیق، یا صحبت در مورد احساسات خود باشد. همچنین میتوانید کودک خود را به استفاده از کلمات جایگزین که توهینآمیز نباشند، تشویق کنید. به عنوان مثال، شما می توانید کلمات “تلنگر” یا “لرزه” یا حتی کلمات خندهداری را که شما و فرزندتان با هم میسازید، پیشنهاد دهید.
چگونه میتوان کودک را به طور مناسب برای فحش دادن تنبیه کرد
طبیعی است که کودکان در یک زمان یا زمان دیگری فحش میدهند. بچههای کوچک اغلب چیزهایی را که شنیدهاند تکرار میکنند. بچههای بزرگتر اغلب میخواهند واکنش والدین خود را آزمایش کنند. اگر کودک شما شروع به استفاده از چند کلمه انتخابی کرده است، چندین روش انضباطی وجود دارد که میتوانید از آنها برای جلوگیری از بددهنی استفاده کنید.
درباره ارزشهای خانوادگی خود فکر کنید
ارزشهای خانوادگی شما نقش مهمی در تصمیمگیری در مورد نحوه پاسخگویی به بددهنی خواهد داشت. برای بعضی از خانوادهها، فحش دادن مسئله مهمی نیست و والدین میپذیرند که بچهها از کلمات بد استفاده کنند. برای خانوادههایی که از فحش دادن کودک خود آزرده میشوند، رسیدگی فوری به مسئله مهم است.
در هر صورت با کودک خود در مورد اینکه افراد مختلف ارزشهای مختلفی دارند صحبت کنید. اگرچه ممکن است فحش دادن برای شما آزاردهنده نباشد، اما برای بعضی از مردم آزاردهنده است. اگر خانواده شما فحش نمیدهند، به فرزند خود بگویید که ممکن است فحشهای دیگران را بشنود، اما این بدان معنا نیست که با ارزشهای خانواده شما همسو است.
دلیل فحش دادن را در نظر بگیرید
هنگام تصمیمگیری در مورد چگونگی رسیدگی به بددهنی کودک خود، به دلایل احتمالی انتخاب کلمات توسط فرزندتان توجه کنید. نحوه و مکان استفاده از کلمات مهم است. یک کودک 5 ساله در تکرار کلمهای که در اتوبوس شنیده با فحاشی یک نوجوان 15 ساله به معلم خود بسیار متفاوت است.
گاهی اوقات بچهها فحش میدهند زیرا فاقد مهارتهای مهم زندگی مانند مهارتهای اجتماعی و ارتباطی هستند. اگر چنین است، مهم است که بلافاصله این مهارتها را به فرزند خود بیاموزید. در غیر این صورت، میتواند عواقب مادامالعمر داشته باشد.
بزرگسالانی که فاقد مهارتهای اجتماعی یا مهارتهای کنترل تنش هستند، ممکن است به دلیل بددهنی از کار اخراج شوند. آنها اگر دیگران را با سخنان خود آزرده خاطر کنند، ممکن است مشکلاتی را نیز در روابط خود تجربه کنند.
اگر فکر میکنید فحش دادن علامت یک مشکل بزرگتر مانند کمبود مهارت کنترل خشم است، این مهارتها را به عنوان بخشی از استراتژی انضباط خود به کودکتان آموزش دهید.
یک الگوی رفتاری خوب باشید
نوع رفتاری را که برای فرزندتان مدلسازی میکنید در نظر بگیرید. اگر فحش بدهید، احتمالاً فرزندتان نیز این کار را خواهد کرد. گفتن حرفهایی مثل “اینها حرفهای بزرگترها است، بنابراین من میتوانم آنها را بگویم اما تو نمیتوانی”، برای حل مشکل کافی نیست. کودکان میخواهند مانند بزرگسالان باشند و از آنچه شما انجام میدهید کپی میکنند.
اگر کودک شما از شما تقلید کرده و فحش میدهد، اولین خط دفاعی باید تغییر زبان خودتان باشد. اگر الگوی خوبی در این مورد باشید که چگونه خشم خود را بدون فحش دادن و بیادبی کردن ابراز میکنید، کودک شما نیز یاد میگیرد که چگونه این کار را انجام دهد.
مراقب راههای دیگری که ممکن است کودک شما فحش دادن را یاد بگیرد، باشید. اگر به فرزندتان اجازه تماشای فیلم یا بازیهای ویدئویی را بدهید که در آنها از فحش یا کلمات نامناسب استفاده میکنند، احتمالاً او نیز آن را انتخاب میکند. اگر میخواهید زبان کودک خود را پاک کنید، آنچه را که به او اجازه میدهید در معرض آن قرار بگیرد، محدود کنید.
اگر کودک شما به دنبال توجه است آن را نادیده بگیرید
کودکان اغلب رفتاری را تکرار میکنند که مورد توجه بسیاری قرار میگیرد. اگر به فحش دادن او بخندید یا به او بیش از حد توجه نشان دهید، مطمئن باشید که کودک شما این حرف را دوباره میزند.
نادیده گرفتن رفتار میتواند یک شروع خوب باشد، خصوصاً برای کودکان خردسال.
اگر فحش دادن، علی رغم نادیده گرفتن آن، تکرار شد به کودک خود توضیح دهید که کلمه خوبی نیست و دیگر نباید از آن استفاده شود.
قوانین مربوط به فحش دادن را تعیین کنید
اگر فحش دادن کودک شما به یک مشکل تبدیل شود، ممکن است لازم باشد یک قانون خانگی برای حل آن ایجاد کنید. قانونی که میگوید: “از زبان مناسب استفاده کنید” میتواند کمک کند.
بچهها ممکن است به یک هشدار و یادآوری درباره آنچه “مناسب” است، نیاز داشته باشند. والدین دیگر ممکن است از قانونی استفاده کنند که میگوید: “فحش دادن فقط در اتاق خواب شما میتواند بی سر و صدا انجام شود تا هیچ کس دیگری آن را نشنود.”
تنبیه کردن
اگر قانونی در مورد فحش دادن ایجاد کردهاید اما بددهنی کودک شما همچنان ادامه دارد، ممکن است پیامد منفی لازم باشد. اگر کودک شما هنگام عصبانیت فحش میدهد، محروم کردن کودک از چیزی میتواند روش خوبی برای آموزش نحوه آرامش قبل از گفتن چیزی باشد که آنها را به دردسر بیندازد.
“شیشه فحش” وسیله دیگری برای تنبیه است. این روش به این صورت است که هر کس در خانه بعد از هر بار تخلف، مقدار مشخصی پول را درون شیشه بگذارد. این روش فقط در صورتی کار میکند که فرزندان شما از قبل پول داشته باشند و مجبور شوند مقداری از پول خود را برای جریمه بپردازند.
با دقت فکر کنید که با پول چه کار کنید. برای تأمین هزینه تعطیلات خانوادگی خود از پول شیشه استفاده نکنید. اگر بچههای شما بدانند که این پول برای سرگرمی آنها استفاده خواهد شد، به احتمال زیاد بیشتر فحش میدهند تا بتوانند در این امر سهیم باشند.
اگرچه اهدای پول برای امور خیریه در ابتدا ایده خوبی به نظر میرسد، اما ممکن است پیام اشتباهی را برای بچهها ارسال کند. “ما میخواهیم با فحش دادن به دیگران کمک کنیم” این چیزی نیست که شما میخواهید بچه ها از این روش یاد بگیرند. در عوض، ممکن است بهتر باشد از این پول برای پرداخت چیزی مانند قبضهای خانگی استفاده کنید.
جوایز پیشنهادی برای زبان پاک
گزینه دیگر این است که به کودک خود به دلیل استفاده از زبان مناسب پاداش دهید. کودکی که در مدرسه به مشکل برمیخورد یا وقتی عصبانی است به مردم فحش میدهد میتواند از یک سیستم پاداش رسمی بهرهمند شود که به دلیل استفاده از کلمات مناسب به او پاداش میدهد.
سیستم اقتصاد توکن نیز میتواند راهی عالی برای ایجاد انگیزه در کودکان برای استفاده از کلمات خوب و زبان مناسب در طول روز باشد.
هدف بلند مدت شما باید این باشد که به فرزند خود بیاموزید که زبان آنها بر دیگران تأثیر میگذارد. اگر آنها به شخصی یا در زمان اشتباه فحش بدهند، میتواند عواقب جدی داشته باشد.
آیا باید معنی فحش را توضیح دهید؟
به طور کلی، کودکان نوپا و کودکان پیش دبستانی نیازی به توضیح دادن درباره فحش ندارند. آنها خیلی کوچک هستند و نمیتوانند برخی از مفاهیم موجود در فحشها را درک کنند. کافی است فقط بگوییم ، “این کلمه خوبی نیست”.
کودکان بالای چهار سال میتوانند با یک توضیح ساده به خوبی نتیجه بگیرند. اگر فکر میکنید ممکن است کودک شما معنی کلمه را درک کند، میتوانید از او بپرسید که فکر میکند این کلمه به چه معنی است. سپس از اصطلاحات عمومی برای توضیح اینکه چرا خوب نیست استفاده کنید. به عنوان مثال می توانید بگویید، “این کلمهای برای مدفوع است، و استفاده از آن خوب نیست”.